قرائت متواترقرائت متواتر، قرائت‌های نقل شده از صاحبان آن‌ها به صورت متواتر است. ۱ - تعریفدر یک کاربرد، قرائتی متواتر است که جمعی از راویان، آن را از گروهی روایت کرده‌اند و این هم صدایی و اتفاق، احتمال هر گونه کذب و دروغ سازی را منتفی می‌سازد و راه را بر شبهه ساختگی بودن آن می‌بندد؛ مانند قرائات سبع که مبتنی بر این چارچوب است. ۲ - تعریف ابن جزریدر کاربرد دیگر، ابن جزری در تعریف قرائات متواتر می‌گوید: هر قرائت هماهنگ با قواعد و دستور زبان و منطبق با رسم الخط یکی از مصاحف عثمانی - هر چند این انطباق به صورت فرض و احتمال باشد - اگر به طور متواتر نیز نقل شود، این قرائات را باید «قرائات متواتر و قطعی» دانست. ۳ - تعبیر دیگرگاهی از «قرائات متواتر» به «قرائات اجماعی» نیز تعبیر می‌شود. [۱]
حجتی، محمد باقر، ۱۳۱۱ -، پژوهشی درتاریخ قرآن کریم، ص۳۷۹.
[۲]
فضلی، عبد الهادی، ۱۹۳۴-م، تاریخ قراءات قرآن کریم، ص۸۱.
[۳]
دمیاطی، احمد بن محمد، - ۱۱۱۷ق، اتحاف فضلاءالبشربالقراءات الاربعة عشر، ص۶۷.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قرائت متواتر». رده‌های این صفحه : قرائت صحیح | قرائت قرآن
|